Niewielu uniwersyteckich uczonych może o sobie powiedzieć, że są bogaci, no, może kilku Amerykanów i jeden Szkot, Niall Ferguson. Trzy lata temu Ferguson za napisanie historii bankierskiego Domu Rothschildów dostał awansem pół miliona funtów, niedawno podpisał kontrakt z wydawcą na 600 tysięcy funtów. Trudno się więc dziwić, że nie lubi go wielu kolegów. Zresztą powodów

W liście do przyjaciółki Malwidy von Meysenbug filozof Fryderyk Nietzsche skarżył się, że dopiero sto lat po jego śmierci, ludzie będą potrafili czytać jego pisma ze zrozumieniem. Za życia rozumiała go lub tylko tolerowała garstka kobiet. Jedną z nich była właśnie panna von Meysenbug, przyjaciółka Wagnera i pisarka, autorka „Wspomnień idealistki”. Najsilniejsze powinowactwo duchowe połączyło

Kryzys teatru zwykle ogłaszają ci, którzy robią złe przedstawienia. Kiedy sztuka jest dobra, ludzie walą do teatru drzwiami i oknami. Przykładem sukces dramatu muzycznego „Producenci”, autorstwa sławnego filmowego prześmiewcy Mela Brooksa. Brooks umuzycznił na scenie wątki z własnego filmu, który nakręcił w roku 1968. Czegoś takiego w Nowym Jorku nie widziano od dawna. W czwartek

Spory wokół Szekspira nie ustają. Wprawdzie ucichli ostatnio zwolennicy teorii, przypisujących autorstwo dramatów Szekspira królowej Elżbiecie czy Francisowi Baconowi, pojawiły się jednak nowe hipotezy dotyczące wyglądu poety i jego inspiracji. Niemiecka uczona Hildegard Hammerschmidt-Hummel, właścicielka imponującej kolekcji 3 i pół tysiąca ilustracji do sztuk Szekspira, postanowiła zbadać autentyczność zachowanych wizerunków wielkiego barda, w tym czterech

Najgłośniejsza i wciąż najbardziej komentowana debata filozoficzna XX-ego wieku trwała niespełna 10 minut. Odbyła się 25 października 1946 roku, na Uniwersytecie w Cambridge, w legendarnym Kings College, podczas obrad najsławniejszego forum filozoficznego, czyli Klubu Nauk Moralnych. Tego dnia o wygłoszenie odczytu poproszono Karla Poppera, jednego z największych filozofów nauki. Miał mówić o tym, czy istnieją

Żeby zobaczyć antyczny teatr rzymski, trzeba się wybrać…do Turcji. 40 km na wschód od miasta Antalya, turystycznego centrum tureckiej riwiery, 5 km od autostrady, niemal w szczerym polu, stoi sobie cud architektury rzymskiej, najlepiej na świecie zachowany teatr. Kiedyś kwitło wokół niego starożytne miasteczko Aspendos. Wedle greckiego geografa Strabona, który na rozkaz cesarza Augusta zwiedził,

Był letni, słoneczny poranek. Kapłani uwijali się przy rożnach, przygotowując ofiarę z kozy dla Fauna, koźlonogiego bożka. Mięso musiało być gotowe w południe, bo wtedy miała się odbyć skromna, choć uroczysta uczta, na którą zaproszono licznych gości. Nieopodal, na skąpanej w słońcu równinie, ćwiczyli Romulus, jego brat Remus i inni młodzi pasterze. Byli zupełnie nadzy.

28 listopada 1966 roku, sześć miesięcy po rozpoczęciu się w Chinach osławionej Rewolucji Kulturalnej, na spotkaniu członków sekcji kultury głos zabrała pani Jiang Qing, trzecia żona przewodniczącego Mao Tse Tunga. Pozdrowiła zebranych Towarzyszy w imieniu Rewolucji Proletariatu i natychmiast przystąpiła do rzeczy oznajmiając, że w sztukach odgrywanych przez Operę Pekińską za dużo jest duchów i

Uczyliśmy się wszyscy w szkole o okrucieństwie rzymskich spektakli śmierci, podczas których tysiące niewinnych osób skazywano na podłą śmierć w cyrku czy amfiteatrze, ku uciesze ryczącego z zachwytu tłumu. Czy jednak Rzymianie byli okrutniejsi od innych? Kiedyś uważano na przykład, że starożytni Majowie to pokojowo nastawieni rolnicy i subtelni astrologowie. Nowsze badania obaliły jednak ten

Znajdujemy się w sali filharmonii. Oczekujemy na koncert jednego z najwybitniejszych współczesnych kompozytorów. Na scenie przygotowano miejsce dla olbrzymiego chóru i orkiestry. Ale tylko połowa artystów jest obecna kiedy przybywa dyrygent. Wyraźnie widać, że nie wie co robić. Zwraca się do widowni, być może z wyjaśnieniami, ale głosu z siebie nie dobywa, zastyga na dłuższą